ชินชิล่า

‘ชินชิล่า’สัตว์ตระกูลฟันแทะ ขนปุย ชอบอากาศเย็นสบาย

เป็นสัตว์เมืองหนาว ลักษณะโดยทั่วไป หู จะกางใหญ่คล้ายหนู รูปร่างคล้ายกับกระต่าย ขน แน่นหนา มีหลากหลายสีสัน..
หลายวันก่อน “หลายชีวิต” ไปเดินตลาดนัดสวนจตุจักร โซนสัตว์เลี้ยงเพื่อ “อัพเดท” ข้อมูลว่าช่วงนี้เป็นอย่างไรแล้วก็ต้องยอมรับว่าที่นี่มี “สารพัดสัตว์” มากมายทั้งกลุ่ม “เลือดอุ่น” และ “เลือดเย็น” ที่เกิดในบ้านเรากับ “อิมพอร์ต” เข้ามาอย่างไม่ขาดสาย และ “ชินชิล่า” สัตว์ตระกูลฟันแทะที่กำลังเป็นขวัญใจวัยจ๊าบ ก็เป็นหนึ่งในจำนวนนี้
“ชินชิล่า” (Chinchilas) เป็นสัตว์เมืองหนาว มีถิ่นกำเนิดดั้งเดิมอยู่ในเทือกเขา Andes แถบทวีปอเมริกาใต้ ซึ่งมี 2 ชนิดคือ Chinchilla brevicaudata กลุ่มนี้มีลักษณะหูและหางจะสั้น คอและไหล่จะหนา แต่ทว่าได้สูญพันธุ์ไปแล้ว
ส่วนชนิดที่ 2 คือ Chinchilla lanigera ยังสามารถพบได้ในป่าจำนวนเล็กน้อย แต่ก็นับว่าเป็นความโชคดีที่ปัจจุบันกลุ่มผู้เลี้ยงสามารถเพาะพันธุ์พวกมันได้เป็นผลสำเร็จ
สำหรับลักษณะโดยทั่วไป หู จะกางใหญ่คล้ายหนู รูปร่างคล้ายกับกระต่าย ขน แน่นหนา มีหลากหลายสีสันเช่น เทา เทาอ่อน ดำ เพื่อป้องกันตัวเองจากอากาศหนาวเย็นบนเทือกเขาสูง อุ้งเท้า ธรรมชาติสร้างมาเพื่อเหมาะต่อการเดินบนแผ่นหิน หาง ยาวเป็นพวงคล้ายกระรอก
ในธรรมชาติเป็นสัตว์สังคม รักความสงบอยู่รวมกันเป็นกลุ่ม ซึ่งความสามารถในการได้ยินนั้นใกล้เคียงกับคนเรามาก และหากพวกมันได้ยินการเคลื่อนไหวจากศัตรูตัวร้ายอย่าง เหยี่ยว สกังค์ แมวป่า และสัตว์กินเนื้ออื่นๆ จะส่งเสียงออกมาทั้งเห่า ร้อง และเสียงเอี๊ยดๆ คล้ายเสียงเปิดบานพับของประตู หรือหน้าต่าง เพื่อให้สมาชิกได้รับรู้
และ…ด้วยธรรมชาติที่เป็นสัตว์ฟันแทะ ดังนั้น จึงเป็นธรรมดาที่จะมี นิสัยซุกซน ซอกแซก ช่างสำรวจ ร่าเริง ขี้เล่น กระปรี้กระเปร่า คึกคักชอบกระโดด อยู่ตลอดเวลา ทำความสะอาดขนด้วยการกลิ้งไปมาบนทรายหรือฝุ่นหิน เพื่อไม่ให้มีกลิ่นตัว…
พวกมันจะพักผ่อนนอนหลับกลางวัน หลังตะวันเริ่มอ่อนแสงยามเย็นจะออกจากที่พัก ซึ่งเป็นโพรงหรือรอยแยกของหิน เพื่อออกหากินหญ้าแห้ง เมล็ดพืชเล็กๆ และแมลง เป็นอาหาร ซึ่งบางครั้งอาจเห็นร่องรอยการกัดแทะทิ้งประปราย นั่นก็เพราะมันกำลัง “ลับฟัน” ให้คมนั่นเอง
“ขนปุย” โตเต็มที่มีน้ำหนักตัวเฉลี่ยอยู่ที่ 400-600 กรัม ตัวเมียมีขนาดใหญ่กว่าตัวผู้ ซึ่งการจับคู่นั้น ฝ่ายหนุ่มจะเป็นผู้เลือกเอง แต่หากผู้เลี้ยงยัง “ยัดเยียด” สาวให้ แล้วมันไม่ถูกใจมีสิทธิ์วิ่งฟัดให้ฝ่ายตรงข้ามหนีกระเจิงเอาได้
…หลังได้คู่สมใจแล้วจะหวงมาก ซึ่งพวกมันสามารถผสมพันธุ์ได้ตลอดทั้งปี ใช้เวลาตั้งท้องนาน 111 วัน ตกลูกครอกละ 2 ตัว ลูกที่เกิดมาจะมีขนขึ้นเต็มตัวและลืมตา ช่วงที่ยังเล็กจะกินนมแม่ กระทั่งผ่านพ้น 6 สัปดาห์ จึงเริ่มออก “พ้นอก” แม่ เรียนรู้โลกภายนอกและพออายุได้ 6-8 สัปดาห์ จะเริ่มเล็งหาคู่ พวกมันมีอายุเฉลี่ยอยู่ที่ 15-20 ปี แต่ก็ขึ้นอยู่กับอาหารการกินรวมถึงการเลี้ยงดูด้วยเช่นกัน

ทำความรู้จัก ชินชิล่า

ทำความรู้จักกับ ชินชิล่า

ชินชิล่าเป็นสัตว์ที่ตื่นเวลากลางคืน เหมือนพวก หนูแฮมสเตอร์ เม่นแคระ ชูการ์ หรือสัตว์อื่นๆหลายๆชนิด

โดยลักษณะของขน จะคล้ายๆกับ ชูการ์ไกรเดอร์ ครับจะเป็นเส้นขนระเอียด มีหลายสี
ซึ่งในแต่ละสีก็จะมีราคาที่แตกต่างกันออกไป

ชื่อ ชินชิล่า(Chinchilas)

ชื่อทางวิทยาศาสตร์ Chinchilla lanigera

ถิ่นที่อยู่อาศัย ทวีปอเมริกาใต้ แถบเทือกเขา แอนดิส(Andes) ประเทศอาร์เจนติน่า บราซิล ชิลี บนที่ราบสุง

สถานที่เลี้ยง ต้องไม่โดนแสงแดดโดตรง อากาศถ่ายเทสะดวก อากาศเย็น ควรมีฉนวนกันความร้อน ถ้าร้อนมากควรหาวิธีการระบายความร้อนให้ เช่น เปิดแอร์

อาหารหญ้าอัลฟาฟ่า อาหารเม็ด ลูกเกด ห้ามให้อาหารสด นม น้ำมันเด็ดขาด หญ้าอัลฟาฟ่า ควรลดปริมาณลงเมื่อชินชิล่ามีอายุครบ 8 เดือน เพราะอัลฟาฟ่า มีแคลเซียมสูงมาก จะทำให้เกิดการสะสมของแคลเซียม มากไปจนทำให้เกิดนิ่ว ส่วนหญ้าแห้งชนิดอื่นๆสามารถให้ได้ไม่จำกัด

การอาบน้ำใช้ฝุ่นผงภูเขาไฟในการอาบน้ำ

การออกกำลังกาย
ควรปล่อยให้ออกมาวิ่งเล่นนอกกรงวันละ1-2ชั่วโมง

.การเลือกกรง
ชินชิล่าเป็นสัตว์ที่ชอบกระโดด ควรเลือกกรงที่สูงเเละกว้างพอ ปูชั้นล่างด้วยผ้านุ่ม เวลาที่เค้าโดดมาจะได้ไม่เจ็บเท่าไหร่

การเลือกซื้อ
เลือกตัวที่ร่าเริง ขี้เล่น กระปรี้กระเปร่า มีความคึกคักอยู่ตลอดเวลา ดูที่ก้นต้องไม่มีคราบอุจจาระเหนียวๆติดอยู่ ขนไม่ร่วง ตาสดใสไม่ขุ่น

อาหารสำหรับชินชิล่า

การให้อาหารชินชิลล่า

เป็นสัตว์กินพืชเป็นหลักมีระบบการทำงาน และ การย่อยอาหารที่ทางเดินอาหารส่วนท้ายเป็นหลัก เช่นเดียวกับกระต่ายมี ระบบทางเดินอาหารที่เปราะบางมาก ไม่สามารถย่อยอาหารไขมัน และ อาหารหวานได้อย่างมีประสิทธิภาพ เนื่องจากไม่มีถุงน้ำดี ซึ่งทำหน้าที่ผลิตเอ็นไซด์ที่ช่วยย่อยไขมันในอาหารได้ไขมันจึงสะสมในร่างกาย และ ทำให้ตับถูกทำลายได้ ดังนั้นจึงควรระมัดระวังในการให้อาหารที่มีรสหวาน เช่น แอปเปิ้ล องุ่น หรือ เรซิน และ อาหารที่มีไขมันสูง เช่น เมล็ดถั่ว หรือ เมล็ดทานตะวัน เป็นอาหารแก่ชินชิลล่า

เราควร ให้อาหารในเวลาเดียวกันทุกวัน ส่วนใหญ่นิยมให้อาหารในช่วงเย็น เนื่องจากช่วงนี้จะเป็นช่วงที่ ชินชิลล่า มีกิจกรรมมากที่สุด ซึ่งอาหารที่ให้อาจจะประกอบด้วยอาหารสำเร็จรูปชนิดเม็ดที่เหมาะสม ควรจะจำกัดอาหารเม็ด ไม่ให้เกินไปกว่าวันละ 1 – 2 ช้อนชาต่อตัว หญ้าแห้งที่มีคุณภาพสูง ที่ยอมรับ ได้แก่ หญ้าทิโมธี และน้ำสะอาด หญ้าแห้งควรเป็นองค์ประกอบหลัก เนื่องจากมีเยื่อใยสูง ช่วยในกระบวนการเคี้ยว การทำงานที่สมบูรณ์ของทางเดินอาหาร ลดปัญหา ท้องผูก ท้องอืด ท้องเสีย และยังช่วยลับฟันอีกด้วย

อาจจะให้ลูกเกดหรือมะละกอแห้ง ชิ้นเล็กๆ เป็นอาหารได้ แต่ไม่ควรให้มากเกินไปเพราะอาจทำให้ท้องเสียได้ หรือการให้กินในระยะยาวอาจจะทำให้อ้วนได้ การให้ผักสดเป็นอาหารอาจจะทำให้ชินชิลล่าท้องอืดและตายได้ .

การเปลี่ยนอา หารต้องค่อยๆ เปลี่ยน ต้องใช้เวลาหลายๆ วัน ไม่ควรทำการเปลี่ยนในทันที การเปลี่ยนอาหารจะมีผลต่อความเป็นกรดด่าง และปริมาณจุลชีพที่เป็นประโยชน์ในทางเดินอาหาร เมื่อมีการเปลี่ยนแปลงก็จะทำให้จุลชีพเหล่านั้นตาย แบคทีเรียที่ก่อโรคจะขยายตัวเกิดปัญหาท้องเสียตามมาได้ ในแต่ละวันสิ่งที่เจ้าของต้องปฏิบัติ คือ การสำรวจมูลหรืออึ เพื่อสังเกตหาความผิดปกติ